Een verandering van bedrijfscultuur helpt bij tekorten in de zorg

Nog steeds lijkt het probleem rondom het personeelstekort in de zorg geen stip aan de horizon te kunnen zien. De arbeidsmarktindicator van ABN AMRO van juli 2020 concludeerde dat 34% van de vacatures voor verpleegkundigen onvervulbaar is. Vooral in steden als Amsterdam, Rotterdam en Utrecht, waar het loon te laag is om een woning te kunnen betalen, blijken de tekorten groot. Daarnaast vraagt de coronacrisis om meer handen, maar ook de zorgvraag die steeds complexer is zorgt voor moeilijk vervulbare vacatures. Een oplossing die wordt geboden om de tekorten op te vullen is om meer mensen te werven die een zorgopleiding gaan volgen. Deze opleidingen zijn inderdaad populairder geworden, maar zitten inmiddels ook al aan een grens voor het aantal leerlingen dat kan worden toegelaten.

Het probleem ligt hem niet zozeer in de instroom van nieuw personeel, maar in de uitstroom. In een vorige blog schreven we al eerder over het belang van investeren in het huidige personeel in plaats van te focussen op hoeveel er nog bij moet komen. Dit is hard nodig, want bijna de helft van de nieuwe zorgmedewerkers is binnen twee jaar weer vertrokken. De reden? Te weinig loopbaanmogelijkheden, slechte sfeer en samenwerking, te weinig uitdaging en ontevredenheid over de manier van werken en aansturing.

Terwijl steeds meer bedrijven focussen op werkplezier en de autonomie van de werknemer, blijft de zorgsector dus nog achter. Zorginstellingen zijn meer bezig met financieel renderen en budgetplafonds dan met samenwerking en verbinding. Daarnaast wordt nog te vaak gedacht dat met het geven van een materiële bonus het personeel wel weer tevreden is. Bovendien past de hiërarchische indeling niet bij de generatie Y en Z, die de werknemers van de toekomst zijn. Volgens Doekle Terpstra, voorzitter van de onafhankelijke commissie ‘Werken in de Zorg’ hebben we soms nog een te ouderwets beeld van verpleegkundigen. Dat werken in de zorg “als roeping voor heilige Martha’s” wordt gezien. Het idee dat het personeel toch wel tevreden is, omdat ze hart hebben voor de zorg, is achterhaald.

De druk op de zorg is en blijft dus hoog. Maar het is de sector waarin de zorgmedewerkers het verschil maken. Hoe zorgen we voor vitale medewerkers zonder in te leveren op de kwaliteit van zorg? Het kan door te beginnen met luisteren en niet alleen de patiënt, maar ook de werknemer centraal te stellen. Daar is een radicale verandering voor nodig: van een bedrijfscultuur waarin wordt aangestuurd naar een cultuur die uitgaat van openheid, vertrouwen en verbinding.

Auteur: Astrid Renes
Programmamanager Teamshape

Heeft u een vraag over dit artikel of over Teamshape?
Klik hier om contact op te nemen